Rooster de pijnboompitten in een droge koekenpan. Schud regelmatig om. Blijf erbij, want opeens gaat het snel. En voor je het weet zijn ze zwart.
Maak de sardientjes schoon, of laat de visboer dat doen. Ontdoe ze van hun graat door met de duim of wijsvinger in de buikopening als het ware langs de graat te snijden. Dit gaat verrassend makkelijk. Snijd ze tot de staart open en snijd daar de boel af. Je houdt opengeklapte filet(je)s over.
Dep de filets droog en bestrooi ze flink met peper en zout. Haal ze door de bloem en bak ze in etappes krokant in een koekenpan met flink veel olie. Laat ze uitlekken (op keukenpapier). Maak de pan schoon en verwarm opnieuw iets olie, genoeg om de uien even glazig te bakken.
Voeg de azijn, de suiker en de saffraan toe en laat nog een minuutje zacht pruttelen, breng op smaak met de kaneel en wat extra zout en peper.
Schik de sardientjes in laagjes in een rechthoekig plastic bakje (zo'n ding voor de koelkast) en strooi de rozijntjes en de pijnboompitjes tussen de laagjes. Schenk er dan voorzichtig het ui-azijnmengsel over en laat (het liefst 24 uur, 48 uur kan ook) marineren.
Giet het dan af (veel van het vocht is inmiddels in de sardines getrokken).
Leg op een mooie schaal en giet er dan een beetje mooie olijfolie over
Bestrooi met de peterselie en serveer er brood bij.
20 november 2008
Anne had al lang geleden gezegd dat dit een heerlijk Venetiaans gerecht is. Van neef Bart heb ik een, nee: meerdere, porties sardines in de vriezer liggen. Komen van de visafslag Den Oever.
Anne heeft gelijk: heerlijk. We hebben het gegeten met veldsla met walnoten en Parmezaanse kaas, een focaccia en een heerlijk glas verdicchio. Italiaanser kan het niet.
2) Er zijn meerdere recepten te vinden. Dit is wel een hele fraaie. Op BBC Food staat er een van Antonio Carluccio. Die is vrijwel indentiek.
