Onze bonte bentheimer beer Koos van 2½ jaar oud is naar de slacht gebracht. Volgende week vrijdag maken we koosworstjes.
Koos kwam bij ons op 14 april 2011. Hij heeft een mooi leven gehad, vrij in het bos kunnen wroeten, zoelen in een poel en meer. En telt een twintigtal nakomelingen. Toen kreeg hij iets aan zijn achterpoot.
Droge worst
Vrijdag 15 november gaan we worst maken. Droge worst. Omdat Koos een paar maal heeft gedekt, is er gegarandeerd berenlucht aan het vlees als het wordt verwarmd. Droge worst is dan de oplossing. We verwachten 190 kg vlees van Koos. Dat zijn veel worsten.
Afgelopen dinsdag hadden we de aanhanger al in het afgerasterde stuk bos geplaatst, waar onze bonte bentheimers lopen. Klep open, af en toe voer er in gooien en ze zijn helemaal gewend.
[Foto: Koos blijft stug dooreten]
Het besluit
Koos linker achterpoot heeft iets. Onderzoek door dierenarts Bas heeft geen resultaat gehad.
Bij mensen maken we foto's, MRI-scans en opereren. Nemen een stukje afgebroken bot weg, verwijderen een meniscus of plaatsen een kunstknie of heup. Een varken, zelfs al is het een bonte bentheimer, is dat niet waard. Dus rest slacht. Nu Aagje en Harm groot genoeg zijn om met onze "oude" zeug Janneke het terrein te delen, kan Koos omgezet worden in droge worst.
[Foto: Koos wandelt rustig verder]
Koos wandelt naar binnen
Heinen in Zelhem heeft een prachtige accommodatie. We rijden de aanhanger zo ongeveer binnen. De klep open en Koos wandelt er uit. Snuffelend onderzoekt hij de omgeving. Hij loopt rustig door in de gewenste richting.
Die zijn klein zeg! Er gaan er wel drie of vier van in één Koos.
De varkens en bonte bentheimer staan in een schone ruimte. Om het uur wordt er gesproeid. Dat vinden ze fijn en dan worden ze rustig. Pal naast de ruimte, achter een doorgang worden ze direct met een elektroshock gedood en op twee meter erachter staan het warme bad waardoor ze makkelijk worden onthaard.
Het ziet er mooi en professioneel uit
Slachtblikje
Maandagochtend 11 november wordt Koos geslacht. Eerst komt de dierenarts voor de keuring. Koos heeft geen slachtblikje in zijn oor gekregen. Dat is o.i. een onzinnige actie: voor de slacht moet een varken een blikken label in zijn oor geslagen krijgen. Als big krijgen ze al een oormerk, door de dan nog dunnen oren en op de ongevoelige plek. Maar om nog een blikje door een dik oor van Koos of een ander volwassen varken te jagen, vinden we totaal onnodig – nog los van het feit dat ze bij ons los lopen en het dus een heel gedoe is.
Ik geef een los blikje aan de slager/slachter.
