Bonte bentheimers tegen japanse duizendknoop [3]

For the ones who do not speak nor read Dutch: Please read this summary

De zes bonte bentheimer-biggen die op 2 april 2015 aan de Nico Bovenweg te Ooosterbeek werden uitgezet en ingezet om de japanse duizendknoop te bestrijden, zijn na twee maanden aan hun taak begonnen. Een korte voortgangsverslag van het experiment – met filmpje!

Want het is een experiment. Zowel Sjef Meijman, die de installatie van de biggen regelde, als wij, weten dat bonte bentheimers japanse duizendknoop eten. En wel zodanig dat het is verdwenen. Dat was de aanleiding voor wethouder Wendy Ruwhof om een experiment te initiëren.
Lees deel 1.
En deel 2.

Het heeft veel landelijke aandacht getrokken. Vakbladen en dagbladen schreven er over, maar het kwam ook op televisie: TV Gelderland, Telegraaf Televisie, NPO De Kennis van Nu en Vara’s Vroege Vogels.
En tot onze verrassing de vermelding in het overigens geweldige boek De Tuin als Lusthof & Slagveld.

Voedselrijk terrein

Meteen toen ze werden losgelaten gingen de biggen met de snuit de grond in. Woelen. Wroeten. Er was zo veel lekkers te vinden. Eikels, tamme kastanjes, speenkruidknolletjes en meer.

Ik ben zelf vegetariër. Maar ik zal iedereen aanraden dit vlees te eten. De dieren hebben een heel goed leven gehad (Hulpboer F tegen een journalist)

Dat was ook het beeld van de eerste twee maanden. De japanse duizendknoop kwam, als andere jaren, op en de biggen aten alles. Behalve dat.
Hiermee leerden we dat de japanse duizendknoop niet bovenaan de voorkeurslijst staat. Sterker nog: eerst moest de ridderzuring en berenklauw weggevreten worden.

Oppervlakte

Het stuk waarop ze lopen is ongeveer 4.000 m². Goed voor zes grote varkens, maar we hebben de oppervlakte en de verwerkingscapaciteit iets onderschat. Eigenlijk zou het dubbele aantal biggen goed zijn.
Maar ze groeien. Tegen het einde van het jaar zijn het forse knapen. Uh, dames.

Voerregime

Het terrein was (is), zoals gezegd, rijk aan voedsel. Daar hebben we niet bij stilgestaan. Onze eigen bentheimers hebben het terrein kaal gevreten en krijgen groenafval uit onze tuinen en/of 2 x 1 kg brok p vark p dag. Evt. hooi als maagvulling.In het begin zijn de biggen normaal (bij-)gevoerd met eko-brokken. Toen ze groter werden en de japanse duizendknoop nog steeds links lieten liggen, hebben we enkele weken niet gevoerd.
Zo van: Eet eerst maar eens al die  rijkdom op.
Een varken is heel goed in staat zelf te bepalen wat nodig is om te eten en wat niet. Tenzij er uiteindelijk maar één ding te eten overblijft, dan zou het nogal eenzijdig en ongevarieerd zijn.

Rond 9 juni bleek dat er daadwerkelijk, krachtig van de japanse duizendknoop werd gegeten. De voorzichtige conclusie luidt dat lekkerder planten en zaden of noten zo’n beetje waren opgegeten.
Kort daarop hebben we weer ‘een beetje bijvoeren’ ingevoerd. Niet veel, maar voldoende voor de dieren om voldoende vitaminen, mineralen enz te krijgen. Maagvulling en meer moet van de duizendknoop komen.

Altijd geslaagd experiment

Hoewel er na twee maanden al geluiden opgingen van ‘mislukt’ en ‘toepassen van de tactiek van de verschroeide aarde’ (toen met brokken uit de zak werd gestopt), is en blijft het een experiment. Daar leer je van. Dat is een voorbeeld voor anderen.
Wat bijkomstig erg fijn is, is de grote betrokkenheid van de buurt. Zo’n beetje iedereen in de naaste omgeving helpt mee. Is hulpboer.
Verder is het een kleine attractie. Veel mensen rijden of fietsen even om om de dieren te zien. Men ziet varkens in hun natuurlijke element. Rennen, luieren, wroeten. Zoals het hoort.
Nu is duidelijk zichtbaar waar de karbonade vandaan komt. 

Ik ben geen vegetarier, maar ik zou geen van deze varkens kunnen eten. Ze zijn me te lief (Hulpboer K tegen een journalist)

 Filmpje!