Goulash van de Veluwe

Wat een column van Wouter Klootwijk teweeg kan brengen. Op 25 februari 2012 begon het en nog steeds druppelen bestellingen binnen. Bijna achthonderd blikken goulash van de zeldzame Schoonebeeker heideschapen zijn besteld. De volgende levering wordt eind juli verwacht.

Nee. Dit is geen grap. En de column van Wouter Klootwijk – wie kent hem niet[i] – die bij wijze van spreken door Nederland trok, ook niet. Hij schreef het voor de GPD-dagbladen, die het niet allemaal tegelijkertijd over hebben genomen.

We denken dat op 3 maart de laatste van de aangesloten kranten het heeft overgenomen. Noordhollands Dagblad?

Beknopt overzicht in de tijd

Ons eenvoudige webwinkeltje

Onze marge is minimaal. Anders is het voor u te duur en verdient de maker geen fluit.

Wat we met onze winkel beogen is mooie, kleinschalig geproduceerde ambachtelijke (en bijzonder lekkere) producten te verkopen. Onze marge is minimaal, anders wordt het voor u te duur en verdient de producent geen fluit – bovendien, we hoeven er niet van te leven. Tot 25 februari genoten we van hooguit twee bestellingen in de week. De laatste klant kreeg bestelnummer 120 (op 19 februari – vanaf 13 april 2010). Nu zijn we in één klap op 310 aangeland (stand: 31 maart 2012). Kortom, we waren verrast en niet op zo'n hausse ingericht (en nog steeds niet).

Hoe het begon

Dat heb je met exclusieve producten. En zeker als ze door Wouter Klootwijk worden aangeprezen: de vraag kan wel eens groter zijn dan de voorraad.
Toen herder Chris Grinwis (www.schaapskuddehetsoerel.nl) begin dit jaar reageerde op een stukje van Klootwijk in het dagblad de Stentor (op 18 januari 2012 verschenen) – wij weten zelf niet wat Wouter had geschreven – was de reactie van Wouter "dat wil ik dan wel eens proeven". Chris mailde ons: "Wil je hem een of twee blikken sturen." (Voor de goede orde: Wouter Klootwijk wilde er voor betalen, dus is 100% objectief.)

Stilte

Daarna was het twee weken stil. Op 2 februari 2012 ontving Chris een e-mail van Wouter Klootwijk waarin hij schreef dat hij het een 'fantastisch product' vond en er eerdaags aandacht aan zou besteden in zijn column voor de regionale dagbladen. Wanneer? Geen idee. 
Op 25 februari 2012 hadden we nul blikken op voorraad. Vier schapen waren naar de slacht gebracht.
 "Tussen nu en vier weken zal het in de meeste kranten wel gestaan hebben" schreef hij. En: "Ik verwacht dat het belangstelling wekt voor uw goulash." Dat was niet alleen een aardige hint, maar bleek ook een impliciete waarschuwing.

Schoonebeeker heideschapen zijn zeldzaam

De goulash is van Schoonebeeker heideschapen. Een zeldzaam ras (wie meer wil weten: www.szh.nl). Er is (dus) een beperkt aantal van.
Toen wij van MergenMetz twee jaar geleden met het verkopen van de blikken goulash begonnen, was het een vriendendienst. Chris en Aafke hadden nog een paar honderd blikken in hun kelder staan, maar tijd om te verkopen op (boeren-)markten was er niet meer. We verkochten ze allemaal. En meer. Maar over de tijd genomen eigenlijk in kleine hoeveelheden.

Welke schapen worden geslacht?

De Schoonebeekers zijn heideschapen; ze hebben relatief weinig vet. Ze eten wat de natuur hen biedt.
"Van nature gekruid," noemt de herder het vlees
Omdat ze de hele dag buiten lopen en eten zijn de spieren mooi ontwikkeld. Kortom, ze hebben het goed. Maar ja, buiten leven is ook een weerbarstig bestaan: schapen die bijvoorbeeld gebitsproblemen hebben gaan er uit, zij die een jaar of drie, vier zijn, kunnen er uit. Schapen die eigenzinnig zijn – dat moet een herder niet hebben, want als er één schaap over de dam is…. – gaan er uit. En bovendien: om een ras in stand te houden moet er worden geslacht. Als je niet slacht en de dieren zich ontgebreideld laat vermenigvuldigen, dreigt overpopulatie. Of, als je niet wilt slachten, moet je aan geboortebeperking doen: nu niet bepaald ideaal voor een toch al zeldzaam ras.

Bestelprocedure
Ook al wordt het juli, als u heeft besteld en nog niet heeft betaald, verzoeken wij u vriendelijk dit toch meteen te doen (om renteverlies hoeft u het niet te laten). Onze webwinkel is weliswaar Magento – dat heet state of the art te zijn – maar als er niet wordt betaald, moeten we persoonlijk herinneringen sturen enzovoorts. Daar zijn we niet echt  (of: echt niet) op ingericht. Bovendien hanteren we zeer kleine marges: goed voor de producent en leuk voor u. Voor ons is het een hobby, een passie.

Meer weten over schapenvlees?
Kijk op www.daarometenweschaap.nl