Het voorjaarsnummer van Bouillon! is uit. Een rijk gelardeerd nummer met leuke verhalen over onze al dan niet dagelijkse kost. En hier en daar een recept.
Olijfolie
Sergio
We lezen een prachtig verslag van de georganiseerde hectiek. Margot helpt mee en de chefs zijn kritisch: "Details bestaan in Oud Sluis niet, van pietluttigheden willen we niet horen, alles is belangrijk, punt uit." En ze moet opnieuw kopjes van een onbenoemd kruid plukken.
[Als ik dat lees, denk ik aan mijn vader. Die mij altijd zei: Doe iets goed of anders niet – MergenMetz]
Homo-worst
Ja, nu denkt u van alles, maar waarschijnlijk niet het juiste. Toegegeven, we nemen deze kop om uw aandacht te trekken. Fredie Beckmans schrijft namelijk over het Japanse worst maken. En homo is een Japanse visworst. Agnes den Hartogh onderzoekt in een ander artikel hoe het is om als vegetariër in het buitenland te kunnen eten. "Als je beroepshalve veel reist en vegetarisch eet, heb je vaak een probleem. In Frankrijk bijvoorbeeld, ben je slecht af…."
Een dier dat kan dieren
Ook al zo'n intrigerende titel. Het staat boven een artikel dat gaat over wat er volgens Lisette Bossert mis gaat in voedingsland. 'Termen als passie, gezond, duurzaam en ambachtelijk, dreigen lege begrippen te worden,' schrijft ze. Hoewel de gezondheidsraad een paar jaar geleden ooit stelde dat biologische voeding niet gezonder is dan gangbare – en daarbij allerlei andere aspecten niet meetelde, doch alleen keek naar vitaminen en mineralen -, duikt Bossert dieper in de materie. Via een kippenonderzoek, ooit door het Louis Bolk-instituut uitgevoerd, stelt ze de vraag of biologisch(-dynamisch) geteelde producten meer levenskracht tonen.
Tsiis Kebab
Tsiis kebab is een Fries gerecht dat in het 1772 gedrukte Welkokende Vriesche Keukenmeid en Verstandige Huishoudster is opgenomen. Fusion cooking, Turks-Fries, van nagelkaas en lammefleis. Ja, daar kan de PVV nog eens wat van leren. Maurits de Klepper duikt in de geschiedenis van de (Friese) kebab.
In totaal zestien…
…. artikelen telt deze Bouillon! Sommige van enkele pagina's, andere, zoals die van Margot Vanderstraeten twaalf – met bijzonder fraaie foto's. We gaan ze niet allemaal hier behandelen – sterker nog: als we zijn uitgelezen zijn we alweer een behoorlijke tijd verder.
Kortom: Leesvoer voor fijne proevers.
