Zaterdag 24 juni 2017 was het Sint Jan bij ons, MergenMetz. Dat betekent niet alleen een klein feestje voor de geïnteresseerden in moestuin en eetbare wilde planten, maar onder andere ook de verwerking van groene walnoten en aandacht voor Sint-Janskruid. En net als in 2016 was het een regenachtige dag. Dat moet volgend jaar ander. Kan niet anders.
Joho! Joho! Het eerste uur was het droog. En de weersvoorspellingen gaven aan dat het wel/niet af en toe zou regenen. Welnu, het was gedurende vrijwel de hele dag een druilerige nattigheid. Maar dat hinderde de bevlogen wildplukker of moestuinier niet om langs te komen. Het aantal bezoekers was groter dan vorig jaar.
Echter de op nogal zonnig weer geklede Marion de Kort gaf er de voorkeur aan het eerste deel van haar presentatie over eetbare wilde planten binnen te geven. Ons droge, overdekte terras was haar nog te koud 🙂 Ze gaf deze dag twee keer de presentatie, gevolgd door een toer door de tuin.
De verhuizing naar binnen zette enige druk op de mini-workshop/proeverij ‘groene walnoten’ van Cokkie van Leeuwen (Frutti Confetti), die ook binnen was. Maar het plezier was er niet minder om. (Wel een verbeterpunt voor 2018.)
De Sint-Jansuien hadden we aan het begin van de week gerooid en het was een mooie oogst. Eigenlijk zijn we er wel trots op. Wat we niet na de zomer zelf herplanten was (en is) te koop. Buiten was, onder een afdak, Velt aanwezig met een stand met boeken en natuurlijk ook om leden te werven. Anthonetta van Bergenhenegouwen verkocht vaste eetbare planten en Peter Vanlaerhoven had weer een prachtige collectie heesters en bomen meegenomen. Als u er niet was, in september is er op zijn kwekerij een verzamelaarsdag. Kijk hier.
Sint-Janskruid in de soep
Herboriste Elvira van Tinteren was weggeregend. Vorig jaar stond ze aan de voorzijde van het huis, onder de markies en vlakbij de herboristentuin. Het regende toen erger en er kwam zo ongeveer niemand. Ze stond toen de hele dag vrijwel zielsalleen. Maar wel droog.
Dit jaar hadden we haar overtuigd in de boomgaard bij de anderen te staan. Dat is veel gezelliger, toch? Maar na een uur begon het gezeik – uit de lucht, welteverstaan Een zeil boven haar tafel mocht niet (voldoende) baten. Ze had honderduit kunnen vertellen over Sint-Janskruid, maar dat kwam er niet van. Ze had zelfs een kookplaat meegenomen om de bereiding van een zalf te laten zien. (Of was het een olie?). Zo liep haar presentatie rond Sint-Janskruid figuurlijk in de soep. Maar Elvira zelf was er niet somber over. Een herborist is bij elk weertype goed gemutst, zullen we maar zeggen.
2018 – Zondag 24 juni – nog even dit….
Sint Jan steekt niet zijn middelvinger op. Nee, hij wijst naar boven. En wij maar denken dat dit richting hemelse Vader of zijn zoon Jezus Christus is. We hadden beter moeten weten toen we dit plaatje januari 2016 selecteerden. Van boven komt regen!En 2018? Na twee keer Sint Jan in de regen denken we wel de juiste toon en richting te pakken te hebben. We kiezen een andere afbeelding van Johannes de Doper en met de andere verbeterpunten die we dit jaar hebben opgedaan, gaan we het volgend jaar iets groter aanpakken. En het wordt dan mooi weer. Maar het blijft wel voor de geïnteresseerden en liefhebbers; niet voor dagjesmensen, zullen we maar zeggen. En gaan we weer een boeiende spreker, kwekers en wat al niet meer uitnodigen.
We staan open voor suggesties!
PS De foto’s van Peter Vanlaerhoven en Elvira van Tinteren zijn gemaakt door Taco IJzerman, die deze dag zo ongeveer de eerste bezoeker was.
