Het Bittere Gewas
Snelrecept. Nu eens geen groenlof in de stamppot, maar geroerbakt met seitan. Lekker bitter en, raar maar waar, Thaise chilisaus gaat er als tegenhanger van de smaak goed bij.
- 1 krop groenlof
- 1 st ui, gesnipperd
- 2 tenen knoflook, fijngesneden (of geperst)
- 2 theel komijnpoeder
- 2 theel kerriepoeder
- 2 eetl citroensap
- 200 gr seitan (potje), uitgelekt en evt. grote stukken iets kleiner
- 1 theel kaneel
- peper uit de molen, en zout
- scheut olijfolie
- Thaise (zoete) chilisaus (zie tekst) (optioneel)
- rijst
-
Maak de groenlof schoon door de mindere buitenste bladeren te verwijderen. Spoel desgewenst eerst het ergste vuil eraf. Snijd het in dunne repen en was dit. Slinger droog met een slazwieper.
-
Kook de rijst (wij gebruiken volkoren basmati, kooktijd 20 minuten of langer in de hooizak/ecostoof)
-
Verhit wat olie in een ruime gietijzeren pan (kasserol) of wok.
-
Bak de ui glazig, doe de knoflook en kerrie en komijn erbij. Roerbak heel even.
-
Doe de seitan erbij, besprenkel met citroensap en strooi het schepje kaneel erover.
-
Een minuut of vijf roerbakken.
-
Doe de groenlof erbij en vijf tot tien minuten roerbakken, dus regelmatig omscheppen. Het moet geen slappe hap worden.
1. Seitan. We hebben er een haat-liefdeverhouding mee. Ja, de structuur is mooi. Lijkt op die anonieme kippenborst/kipfilet die men soms wel bij een buffet, als saté op een stokje geprikt, aantreft. Minder prettig vinden we de sojasmaak. Althans, die is niet altijd gewenst. Afspoelen helpt maar ten dele.
2. Bij het originele recept staat dat in plaats van seitan ook (lams-)gehakt kan worden gebruikt.
12 november 2012
Een gerecht in de geest van Voetprint Cooking. Er zijn betrekkelijk weinig groenlofrecepten te vinden. Ja, veel variaties van de stamppot al dan niet met spekjes en rauw, als (onderdeel van) salade. Dit recept hadden we lang geleden ergens opgeduikeld – misschien wel bij Sjeef – en bivakkeerde sindsdien op de harde schijf van de PC. Met nog wat potten seitan in de kelder, was de conclusie snel getrokken.
Bitter is een vergeten smaak. Bij de gewasveredeling is het er uit geselecteerd omdat ‘de consument er niet van houdt’. Wij houden er wel van: het bittertje in ouderwetse spruiten, het bittertje in radicchio (roodlof) of het bittertje in de witlof – oh, sorry, bittere witlof is er niet meer. Maar groenlof is het zusje van witlof.
We aten het met bruine basmatirijst. Dit is een best wel bitter gerecht, eerlijk gezegd. Het kan aan onze groenlof liggen, aan onze aarde, wie weet. Mrs. M had een lumineus idee: een scheutje Thaise chilisaus (sweet chili sauce) erbij. En die combinatie maakt het wel erg lekker.
