Een verukkelijke pompoenrisotto, gemaakt met hulp van Smaakvrienden. Met een snufje kaneel en zachte geitenkaas. Een dooreetrisotto.
- 1 ltr groentenbouillon
- 1 st grote ui, gesnipperd
- 3 tenen knoflook, fijngesneden
- 300 gr risottorijst (arbori)
- ca, 1 kg pompoen, geschild, pitten eruit en in kleine blokjes van 1 à 1½ cm
- 400 gr tomaten uit blik met vocht (tomaten hakken)
- peper uit de molen
- kaneel (zie tekst)
- ½ st zacht geitenkaasje (ca. 125 gr, grof verkruimeld)
- olijfolie
-
De bouillon breng je langzaam aan de kook in een pannetje.
-
Ondertussen: Neem een kasserol (gietijzeren pan); verhit de olie op gemiddeld vuur en fruit de ui – niet echt donkerbruin laten worden. Als ze glazig is de knoflook erdoor. En dan de rijst. Vuur even hoog doen en goed omscheppen.
-
Flinke scheut bouillon erover en vuur laag draaien.
-
Doe de pompoenblokjes erbij. En nu begint het spel van pakweg 20 minuten: regelmatig omscheppen opdat het niet aan de bodem vast kookt en scheutjes bouillon erbij doen.
-
Doe er eens een snuf kaneel bij.
-
Ga door totdat de rijst beetgaar is – maar houdt ook hier rekening mee: opeens is de bouillon op.
-
In dezelfde pannetje breng je de tomatensap met kapotte tomaten aan de kook.
-
Tegen het einde, als de risotto weer te droog wordt, doe je de tomaten"saus" er helemaal bij.
-
De risotto lijkt dan pap. Gelukkig: risotto moet kruipen, dus kookt al roerend wat in. (Bovendien neemt de rijst ook nog vocht op.)
-
Maal er peper over. Misschien nog wat kaneel – het moet wel subtiel blijven.
-
Vlak voor het opscheppen de geitenkaas erover strooien en dan even goed omscheppen. Het is mooi als er vlokken geitenkaas in blijven.
5 maart 2013
RTL Televisie is langs geweest. Al met al een uur. Even na vijf uur waren ze weg. Opnamen gemaakt in verband met onze rechtszaak over schending van auteursrechten en waarbij MergenMetz de gedaagde is. Maar, hopelijk tot hun ongenoegen, we hebben een tegeneis ingediend: of de rechter dit extravagante verdienmodel van Cozzmoss, de incasso-pitbull van De Persgroep (de Volkskrant, Trouw enz.) eens goed tegen het licht wil houden.
Na wijn te hebben gedronken – ja, we behoren door de weeks niet te drinken, maar uitzonderingen bevestigen de regel – moest er ook nog worden gekookt. Ik herinnerde me nog dat er een laatste pompoen in de kelder lag. Een oranje, die je overal ziet: hokkaido.
Met Smaakvrienden altijd op het aanrecht maakte ik dit goddelijke gerecht. Echt waar.
Mrs. M roerde even in de risotto omdat ik de kachel aan moest maken. Ik kwam met de mand hout de keuken binnen. Mrs. M zei: “Weet je, ik denk dat kaneel er lekker in is.”
“Zit er al in,” lachte ik.
“Dat zal het zijn. Ik dacht opeens: kaneel! Mijn onderbewuste heeft het dan al geroken.”
16 maart 2023
Hard aan het werk, in de tuin de rekken voor de peultjes en grauwe erwten aan het plaatsen. En dan opeens moet je eten. Dit recept stond nog niet in de nieuwe format, dus deze bewerkt en gemaakt. Nog steeds heel erg lekker. (Alleen nu met feta in plaats van geitenkaas.)
