Zwarte pronkbonen gestoofd met rum en kruiden en blokjes ananas op een bedje van zoete aardappel. Mooi, gezond en vegetarisch.
- 200 gr ananas, in blokjes (verse)
- 1 st witte ui, gesnipperd (gewone ui mag ook)
- 2-3 tenen knoflook, geperst (een kwartier voor gebruik)
- 900 gr (zwarte) (pronk-)bonen, voorgekookt (of uit blik…. nee toch?)
- 2 eetl rum (bruine rum)
- 1 theel tijm
- 1 theel gerookt paprikapoeder
- 1 theel marjoraam/marjolein (oregano)
- ½ theel komijnpoeder
- peper naar smaak
- zout, naar smaak
- scheut olijfolie
- cayennepeper naar smaak
-
Als je droge bonen gebruikt, en wie doet dat niet: de avond te voren de bonen (450-550 gram) in een kom met ruim water in de week zetten.
De volgende dag in een uurtje of wat gaar koken. Afgieten en wegzetten.
-
Parallel aan het volgende maak je van vier middelgrote zoete aardappelen een puree: schillen, koken en die zijn ook ongeveer gaar als de bonen gereed zijn. Afgieten (wat kookvocht bewaren), stampen en op smaak brengen met peper en zout.
-
Neem een stevige pan en verwarm daarin de scheut olijfolie. Smoor de ui tot ze glazig wordt.
-
Doe de bonen, rum, ananasblokjes, knoflook en kruiden erbij. Schep even goed door. En laat zachtjes stoven gedurende een kwartier tot een half uur. (Zelf even in de gaten houden.)
-
Breng op smaak met zout, peper en eventueel wat cayennepeper. Van die laatste niet meteen te veel. Want dan kan de schotel net te pittig worden.
17 november 2019
Afgelopen vrijdag hebben Esmee en Joseph de laatste pronkbonen geplukt. De meeste nog in groene sappige peul, dus niet aan de plant gedroogd. Daarvoor is het weer niet meer goed.
Dus vanmorgen een bups redelijk verse pronkbonen gedopt. Een enkele was nog niet helemaal zwart.
We hebben dit jaar voor de Heritage Seed Library de zwarte pronkboon Phaseolus coccineus Mrs Canell’s Black vermeerderd. We krijgen van deze organisatie elk jaar wel tuinbonen en pronkbonen, omdat we behoorlijk geïsoleerd liggen. Deze zijn gevoelig voor kruisbestuiving – overigens niet met de zeer gangbare Phaseolus vulgaris, de gewone bonen in allerlei variaties. Dat zijn meest zelfbestuivers.
Zoete aardappel teelden we in het kader van het Yacobat-project. Indosweet en orleans. Die hebben we voldoende op voorraad. En dan de ananas. Anderhalve week geleden lag er bij Hanos Fairtrade ananas uit Costa Rica. Hoewel we, op basis van de ervaringen die we hebben in de chocoladewereld, geen hoge indruk van Fairtrade hebben, zijn we ook weer niet rigide. Dus kochten we er een en aten ‘m enkele dagen geleden. We hadden nog exact 200 gram ananas in de koelkast liggen.
Mrs. M at het haar bord met vork, mes en smaak.
“Je had wel wat meer zout erin mogen doen,” was het enige dat ze opmerkte.
