25 juni 2011
Lang leve de goede koelkast (0 – 3,50C). Ik heb al anderhalve week snijbietstengels liggen, over van de spinaziesalade met gekonfijte citroen (maar dan met snijbietblad i.p.v. spinazie), en ik herontdekte ze vanavond.
De smaak van snijbietstengels (hele brede witte heten zilverstelen) is behoorlijk aards. De forel onder de groenten, zou je kunnen zeggen. Dus daar hoort m.i. zoet en zacht tegenover. Lang leve Smaakvrienden. Mijn keus viel derhalve op rozijnen en het kruidenmengsel vadouvan. En ik had wat witte vis, dus, huppekee, die er ook door heen.
Het taartdeeg is weer een ander verhaal: dat had ik over van experimenteren voor het optimale pastadeeg voor de bigolaro, en lag alweer tijden in de diepvries. Dat heb ik als taartdeeg gebruikt (top!).
Al met al werd het een lekker taartje!
Bereiding
Neem een stevige pan (kasserol) en verwarm op middelhoog vuur wat olijfolie. Stort de gesneden snijbietstengels, sjalotten en paprika er in en smoor/roerbak. Het heeft even nodig om zacht(er) te worden. Een beetje beet mag wel, maar rauwe snijbietstengel is te veel gevraagd. (Wij hebben dit keer geen zilverstelen – wit – maar veelkleurige snijbietplanten gebruikt, vandaar de vrolijke inhoud van de pan op de foto.)
Ondertussen bekleed u een bakblik met het deeg en bakt deze pakweg 5 minuten voor in een oven op 220o C. (Eventueel bakblik beboteren en bestuiven met bloem, voor u de plak deeg erin drapeert.)
Giet de geweekte rozijnen af en doe ze bij de snijbietstengels roer door. En doe de vadouvan er ook maar bij. Flink omscheppen. En vuur uit. Iets af laten koelen.
Schep de snijbietsmoor over in de voorgebakken taart. Als u vis erbij doet, deze in brokjes erdoor mengen.
Meng de ricotta met de 3 eieren. Eventueel wat peper en nog minder eventueel wat zout erdoor. En een beetje citroensap. Goed mengen en over de taart gieten. Wij laten de gevulde taartvorm een paar keer "vallen" op het aanrecht, zodat de ricotta wat doorzakt en alles egaal wordt.
Bak nog 20 minuten op 220o C en klaar is de taart.
Warm lekker.
Koud – de volgende dag – nog lekkerder.
