Trekt u maar in totaal een uur of drie voor dit gerecht uit.
Neem een kleine kom en roer de gist door het warme water. Laat het staan tot het schuimig is (zo'n 5 minuten). Als het niet schuimt: opnieuw beginnen met nieuwe gist en water (zie opmerking 2).
Doe de bloem in een grotere kom, maak een kuiltje in het midden en giet het gistwater er in. Roer met een vork het ei, de ene eetlepel olie en 1½ theelepel zout door elkaar. Voeg dit toe aan de andere kom met de bloem en het gistwater. Meng met een houten lepel of uw vingertoppen, tot het een mooi zacht deeg is.
Breng over naar een bebloemd werkvlak en kneed een minuut of vijf door, tot het mooi elastisch wordt. Voeg desnoods nog wat bloem toe (zie opmerking 3).
Breng over in een kom die ingesmeerd is met olijfolie en coat de bol deeg ermee. Bedekken met plastic en op een warme plek laten rijzen (een uurtje of anderhalf). Tot het verdubbeld is in omvang.
Ondertussen de 75 ml olijfolie (een flinke scheut) in een grote gietijzeren pan verhitten, de venkelzaden erbij doen, eventjes bakken en de ui erin roeren. En de rest van het zout en ½ theel peper. Dan het vuur laag zetten en direct over de ui een vel bakpapier leggen. Zo'n uur en een kwartier smoren, af en toe omroeren, tot de uien zacht en goudbruin zijn.
Verhit de oven voor op 190o C.
Kneed het deeg voorzichtig op een bebloemd oppervlak en met bebloemde handen. Neem een, bijvoorkeur, geëmailleerde bakplaat en vorm van het deeg een rechthoekige bodem, zo van 30 x 40 cm. Vorm desgewenst een opstaande rand.
Smeer de plak deeg gelijkmatig in met de mosterd. Verspreid de uien erover en bestrooi met de kaas.
Bak gedurende een half uur in het midden van de oven, tot de korst mooi bruin is. Snijd in vierkantjes of ruiten van 5 x 5 cm. Serveer warm of op kamertemperatuur.
1 januari twintig-tien
We hadden het er gisteren of eergisteren over. Met Jan & Arwen. Waarom zeggen we negentien-negen voor 1909 en geen twintig-negen voor 2009? Dus we beginnen gewoon een kleine vernieuwing. Het is nu twintig-tien. En dit recept staat al eeuwen op de harde schijf om eens te worden gemaakt. Geen betere dag dan deze gedwongen zondag. Ondanks mijn idee dat het deeg niet is gelukt, vond mrs. M het heerlijk. (Maar ik had dan ook niets over het deeg gezegd.) Met een lekker glas witte wijn: Bouquet Blanc van Zevenwacht. Een unieke blend van gewürztraminer en riesling.
2) Bij mij schuimde het gist (fermipan) niet. De tweede keer een zakje van 7 gr gebruikt. Tja, wat heet schuimen? Volgens mij niet.
3) Uiteindelijk heb ik bij het kneden veel meer bloem gebruikt.
4) Mijn deeg is niet erg gerezen. Sterker nog: de fraaie bol was helemaal uitgezakt. Desalniettemin heb ik het op bakpapier, op de bakplaat, gevormd tot een min of meer vierkante lap. Pizzadeeg leek het uiteindelijk – misschien was het dan toch goed?.
