Gezond is een rekbaar begrip, gezonde groente dus ook. Het is ook afhankelijk van waar ter wereld je woont en de (natuurlijke) beschikbaarheid. En zelfs binnen een groentesoort kan het gehalte gezonde stoffen enorm variëren.
Vijf maanden nadat ik het initiatief heb genomen om aan de hand van Sjouk het systeem van de (melk)veehouderij te ontrafelen, lijk ik het spoor bijster te zijn.
Dit is geen dieetboek. Maar wel een boek over hoe je gezonder kunt eten. De auteurs, twee Australische hoogleraren met een achtergrond in de biologie en ecologie, leggen nu eens uit waarom. Niet zozeer dat gezonder zouden moeten eten (dat weten we zo onderhand wel), maar wel wat de biologische achtergronden zijn waardoor het zo lastig is om gezonder te eten in de huidige maatschappij. Erg interessant.
Met walnoten kan je op allerlei fronten uit de voeten: ze zijn lekker en gezond, je kunt er mee verven, het hout is prachtig, en de bomen zijn nog mooier en bieden aangename schaduw. Ik ben gek op walnoten en bezocht de Zandse Notengaard
Stel je vraag! Hiske Ridder heeft een kalf gekocht en onderzoekt oordeelvrij de wereld van veehouders, veehandelaren, opfokkers en afmesters enzovoorts.
Hiske Ridder merkte dat wij vrijwel onwetend zijn over de relatie vlees en melk en de dilemma’s waarmee de boeren te maken hebben. Stel vragen en oordeel (nog) niet.
MergenMetz stond centraal in de nieuwsbrief van Dutch Cuisine die op 28 april 2020 werd verstuurd. Het leverde voorlopig heel veel ‘vind-ik-leuks’ op Facebook en ‘retweets’ op Twitter op. Maar het is belangrijk dat ook chefs zich laten leiden door wat er in het voorjaar allemaal is. Zoals daslook, paardenbloem en meer.
Laura de Grave reisde door Nederland en voor elke provincie en streek tekende ze de typische gerechten en traditionele streekproducten op. Het is een fraai en overzichtelijk boek geworden. Een tijdsbeeld van de tegenwoordige Nederlandse culinaire geschiedenis.
St. John Het Kookboek is een dik, fraai kookboek dat redelijk buiten de kaders kleurt. Met curieuze recepten die dicht bij het wezenlijke van eten staan. Puur, natuur en van kop tot staart.
Enigszins verloren in het Corona-geweld verscheen eerder deze maand een commentaar van drie senior medewerkers van de FAO in het wetenschappelijke tijdschrift Nature Food. Ze vragen hernieuwde aandacht voor het alweer een jaar geleden verschenen grote FAO rapport over biodiversiteit in de landbouw. En ze roepen op tot urgente actie van beleidsmakers die alweer een jaar aan het praten zijn.
Op 16 februari oogstten we onze eerste witlof van het jaar. We plaatsten de foto op Facebook en een hongerige eetschrijver reageerde. Dat leidde tot een ontzettend leuk artikel in de krant en veel reacties. Want het ging natuurlijk over smaak en de eeuwige zoektocht naar de authentieke witlof met dat heerlijke bittertje.
Waar ze in het buitenland een fatsoenlijke status kreeg als ‘kok’ bleef het in het kleinburgerlijke Nederland van de 18e eeuw de keukenmeid heten die voor de meer welgestelden kookte. Culinair historica Christianne Muusers brengt een aantal opvallende recepten uit die tijd samen in het boekje Het Geheim van de Keukenmeid.