Hex is elke keer een feestje

2, 3 en 4 juni waren de voorjaarstuindagen op het landgoed Hex. Dit is een bijzonder fijn tuinevenement, zowel voor bezoekers als voor de standhouders. Dit keer werd het boek Droogteplanten gepresenteerd en scoorden we een bijzondere mierik.

Boekpresentatie

Na De Eetbare Siertuin vertaalde en bewerkte Maartje het boek Droogteplanten. Hoewel het thema ervan verder reikt dan onze focus – eetbare of anderszins voor de mens nuttige planten – vonden we het wel belangrijk dit te doen, met het oog op het rap veranderende klimaat. Zoals de Angerense bioloog Gerrit Jansen onlangs in de krant zei: “Eigenlijk moet je de planten die als eerste de pijp uit gaan niet meer kopen.” Nog beter is om te voren te weten wat je koopt.

In aanwezigheid van graaf Ghislain d’Ursel – kortweg: de graaf – van Hex, Noordboek uitgever Paul Kemmeren en gasten, werd het boek ten doop gehouden. Via een live telefonische (versterkte) verbinding sprak de graaf met Aurelien Davroux, de Franse auteur. Die legde onder andere uit dat hij voor dit boek niet alleen mediterrane planten heeft verzameld, maar ook allerlei andere planten die goed tegen droogte kunnen, bijvoorbeeld planten van de zeekust of uit het hooggebergte. Maartje zei: “Dit boek is super actueel, ondanks de natte winter is het nu overal in Nederland en Vlaanderen alweer veel te lang droog. Vooraf de juiste plantkeuze maken scheelt water geven, maar je zit ook in de zomer minder snel met een lelijke bruin verdorde tuin.” En daarna werd het glas geheven.

Gemoedelijke sfeer

Het is allemaal heel ontspannen en vriendelijk. Wij, De Tuinen van MergenMetz, staan met planten, boeken en zaden op de cour (mooi woord voor binnenplaats) van het kasteel. De meeste stands staan langs de lange schaduwrijke platanenlaan. Op Hex tref je mensen uit de hele Benelux. Een belangrijk deel van hen is Vlaams en Nederlands, maar een niet gering aantal is ook Franstalig. En dan was er – zeker naar verhouding van het aantal inwoners van het land – een redelijk aantal Lëtzebuergers. En natuurlijk Duitstalige Belgen en Duitsers. Kortom, een uitgekiend publiek om je roestige talenkennis te oefenen. (Hex ligt in het plaatsje Heks, nagenoeg op de taalgrens tussen Vlaanderen en Wallonië.)

Nieuwe stands

Je komt als standhouder niet zomaar op Hex. Er is een vorm van ballotage. De kwaliteit van het evenement is belangrijk. De meeste standhouders staan er al jaren; ze voelen zich, tezamen met de medewerkers van Hex, een grote familie. En de graaf is vriendelijk en voorkomend. Iemand die weet wat de betekenis van noblesse oblige is.
Dit jaar waren Ecohoeve Den Oude Kastanje en Vita Verda voor ons aansprekende nieuwe standhouders. Lotte en Maarten van Den Oude Kastanje kennen we; soms betrekken we plantgoed van hen. Vita Verda (Peter Houben en Evelien Moren) uit Maasbracht heeft zich met ziel en zaligheid gestort op het telen en vermeerderen van groenten. Als Peter spreekt wordt je meegezogen in zijn enthousiasme en bevlogenheid. Je snapt het al: we hadden een stevige klik.

Mierik met gevlekt of wit blad

In het boek De Eetbare Siertuin staan mooie planten die eetbaar zijn en groenten die mooi genoeg zijn om in de siertuin te planten. Een ervan is de mierikswortel, variëteit Variegata. Deze heeft wit-groen gevlekt blad. Ze staan in de moestuin van Hex. Sommige zijn zelfs wit. Tuinbaas Gust Duchamps zegt dat de witte geen andere variëteit is, maar dat Variegata soms helemaal wit kan uitlopen.

Gust vertelt dat naarmate het seizoen de bladeren donkerder en groener worden. (We hebben een verwantschap, die begon omdat we na elkaar een jaar lang in elk nummer van het blad Seizoenen van Velt over ‘de moestuin’ schreven. En dat leverde ons dit keer een stek op.)

Nagelkruid – kruidnagel

Vreemd genoeg was deze kwekerij ons eerder niet opgevallen, terwijl ze al vele jaren op Hex aanwezig zijn. Zeker en vast omdat er een breed assortiment sierplanten staat, waar we normaliter aan voorbij lopen. Maar deze keer niet. Onze aandacht werd getrokken door een niet te missen bord met een door hen gekweekte nieuwe Geum-variëteit Orange Pumpkin. Staudengärtnerei Green Globe, dat zijn twee talen in de bedrijfsnaam en men spreekt ook uitstekend Nederlands. Vader Hubert is de kwekerij gestart, ik praat met zoon Armand die lang geleden als zeventienjarige zijn vader al hielp. Trots vertelt Armand over hun Geum ‘Tales of Hex’, een variëteit die in de collectie van Piet Oudolf is opgenomen. (En tot zijn frustratie staat vervolgens in de pers dat de plant van Piet Oudolf afkomstig is. Dat is dus hierbij rechtgezet.)

“Wij hadden diverse variëteiten Geum in onze tuin staan. De meeste zijn opgeruimd toen we we ons voedselbos De Eetbare Siertuin in 2012, 2013 aanlegden.”
De Nederlandse naam van het geslacht Geum is nagelkruid. Armand kijkt verbaasd.
“Waar lijkt nagelkruid op? Juist, op kruidnagel. Het sap van de wortels van geel nagelkruid (Geum urbanum) smaakt naar kruidnagel en werd dus ook daarvoor gebruikt,” vertelt hij.

Hulde aan de onzichtbaren

Dit evenement duurde drie dagen, we zien uiteraard de graaf en Krista Rouffa – die het organisatorische stokje van Letta heeft overgenomen – met enige regelmaat over het terrein lopen, maar ook veel ander personeel draagt bij aan het welslagen. Ze vallen misschien niet op, maar ze zijn er. Zo werden al vroeg de paden besproeid om (te veel) stof te voorkomen. En, het moet gezegd, de wc’s zijn altijd spic en span schoon. En dat is een fikse prestatie met zo veel bezoek.

Nog een paar foto’s: