Niet b(l)ij

Imker Saskia komt langs om de toestand van de twee bijenkasten te checken. Niet best, zo blijkt. Kalkbroed.

Het leek allemaal zo goed te gaan met de bijen in onze tuin, sinds Saskia in 2011 de eerste kast plaatste. Een tweede kwam er naast. Maar na deze winter blijkt de grootste kast uitgestorven. (De witte dopjes zijn schimmel.)

Er zitten twee bijen op de vliegplank voor. En vliegen.

“Die vliegen baren me zorgen. Het wordt niet goed verdedigd,” zegt Saskia.

“En die twee bijen dan?” vraag ik.

“Dat kan roof zijn.”

Ze opent de kast. Dood. Schimmel op de raten.

“O jee. Kalkbroed.” Ik weet niet wat ze daar mee bedoeld. Ze laat iets op haar vinger zien. Ze legt het uit. Abacadabra voor mij, maar het heeft te maken met de een schimmel in samenhang met de kou en een te klein volk dat zich onvoldoende warm kan houden.

“Het volk was te klein,” zegt Saskia.

“Waar zijn de bijen?” vraag ik. Als het volk wegens te klein en te grote kast is gestorven, waar zijn de kadavers dan? Saskia weet het ook niet.

De tweede kast wordt geopend. Die ziet er beter uit. Er is ook broed.

Genoeg te eten

In beide kasten is voldoende voedsel. Er is vorig jaar geen honing gewonnen. Wel heeft Saskia een tweede volk gesticht.

Het enige verschil tussen deze winter en die wan 2011-2012 is dat beide kasten nu buiten, in weer en wind, stonden.

Misschien hebben ze toch te veel te verduren gehad en is om die reden het te kleine volk heengegaan.

Saskia vertelt dat ze nog wel een derde kast erbij wil zetten. Maar eerst moet deze klap worden verwerkt. Alle ramen moeten worden schoongemaakt.

Belofte

We beloven Saskia na de zomer een bijenhok met afdak te geven, zodat de kasten droog en beschut staan. Net zoals imker Beelicious in de tuin van Kwekerij Bastin.