Woensdag de 14e werd oostelijk Nederland getroffen door heftig noodweer. Zo ook onze stek. Hoe opmerkelijk is de schade.
Nu wonen we ca. een half uur reizen van het meer oostelijk van ons gelegen Vethuizen (Montferland, achter Doetinchem); daar waar de enige dode te betreuren viel.
Zuul
Rond 18:45 uur stonden we met zijn tienen door de tuindeuren naar de onheilspellende lucht te kijken. Slagregens geselden bomen en planten. Donkere wolken schoven van links (zuid) en rechts (noord) over elkaar. Vanuit het westen trok een rechthoekige, diepzwarte wolkenband naar het oosten. We zagen dat dorre bladeren en takjes de lucht in werden getild. "Alsof Zuul[i] straks op aarde neerdaalt," mompelde ik. Het leek sprekend op een van de scènes aan het eind van de film Ghost Busters (1984 – en voor zover wij ons de beelden echt kunnen herinneren).
Natuurlijke snoei
Bomen om
Maar hoe raar kan het lopen. Onze tuin is 200 meter diep, waarvan een flink stuk bos. Langs de weg, meer bos, op eveneens circa 200 meter van ons huis was een enorme beuk omgegaan. Verderop hadden meer bomen het loodje gelegd.
En bij de kassen, daar waar we zaaien, stekken en opkweken, kregen zaailingen zwemles en lagen wat potten om. Dat was alles.
Zuul was net niet in onze tuin neergedaald, maar was ietsje verderop in oostelijke richting begonnen met zijn spoor te trekken.
