Ol’ German Pink – een geweldige tomaat

Via de Heritage Seed Library verkregen we de tomaat Ol’ German Pink. Een bijzondere tomaat, niet alleen qua smaak en grootte, maar ook omdat ze gevoelig is voor kruisbestuiving.

Verrukkuluk!

Grote tomaten en een smaak, wow, zo puur en bijna zoet. Daar kan geen snoeptomaat tegenop. Het kan natuurlijk zijn dat de hoge temperaturen in de kas eraan hebben bijgedragen, maar hemeltjelief, wat is Ol’ German Pink lekker.

Karakteristieken

De Heritage Seed Library zegt dat de bladeren aardappelachtig zijn – naar onze mening hangt het erom, soms een beetje rond. Tomaat Brandywine heeft wel een duidelijk aardappelblad.

Omdat de kas een kas is die niet altijd even druk door insecten wordt bezocht, hebben we bloempjes van de ene plant geplukt en die langs andere stampers gestreken.
Om kruisbestuiving te voorkomen hebben we 2018 één tomatenras, deze Ol’ German Pink, gezaaid en de andere kant van de kas gevuld met kiwano, paprika Nardello en komkommer.

Herkomst

We hebben enkele uren bureau-onderzoek gedaan naar de herkomst van Ol’ German Pink. De  aanwijzingen die we hebben gevonden zijn vaag.

Het staat in de lijst met tomatenrassen in scriptie van Jennifer Preston, University of Birmingham, The Characterisation of Heritage Vegetables, 2011. Verder niets over deze tomaat, anders dan het noemen van de naam.
Het staat in de honderd pagina’s omvangrijke lijst ‘UK Non-Organic Seed Authorisation Report 2017’ die de Soil Association voor Department for Environment, Food and Rural Affairs (Defra) opstelde. Het ras is niet geregistreerd in een database in het Verenigd Koninkrijk en er is ook geen alternatief voor deze tomaat bekend. (Of alternatieve naam?) Er zouden pakweg 20.000 zaden zijn

Op het forum van Dave’s Garden (23 oktober 2003) looft iemand Brandt’s Ol’ German Pink. Met de naam Brandt kunnen we twee kanten op: het is een internationaal agrarisch concern dat in zaden van mais en soja met bijbehorende bestrijdingsmiddelen handelt. Of wordt Josiah Brandt bedoeld, die zich, zo blijkt, voornamelijk of uitsluitend heeft toegelegd op het selecteren van gigantische pompoenen.

Google is soms niet makkelijk. Want de uitstekende stempel van de tomatenbloem is een duidelijk kenmerk en dus zou ‘german pink’ + stigma tot resultaat moeten leiden. Maar dan verschijnen allerlei berichten over de roze driehoek die de Duitsers in de Tweede Wereldoorlog de homoseksuelen verplichtten te dragen in de concentratiekampen (lees dit). Want dat was wel een stigma, in de zin van stigmatiseren. Okay, wel Duisters maar geen tomaten.

Het meest plausibele is dat de German Pink (en alle varianten met deze naam, zoals bijvoorbeeld Hege German Pink, German Queen en Granny Cantrell’s German Pink) in 1883 vanuit Zuid-Duitsland, Beieren, door Michael Ott naar de VS is meegenomen. Grootvader Ott gaf het rond 1975 aan zijn kleindochter en dat was de aanzet voor Seed Savers Exchange.
Zoals het vroeger en in het midden in de negentiende eeuw nog was, werden zaden geruild en doorgegeven. Dus kwamen dezelfde tomaten ook in andere Duitse vorstendommen onder andere namen voor. (De Duitse eenwording dateert van 1871.)
Algemeen wordt aangenomen dat de voorouder van de German Pink de Brandywine is. Dat dan weer wel.

Naschrift 12 augustus 2018
Ai, bij het bovenstaande vergeten Das Lexikon der alten Gemüsesorten te raadplegen. In dat boek komt de tomaat met deze naam niet voor. Brandywine als zodanig ook niet. Wel ‘Red Brandywine’. Dat zou dezelfde kunnen zijn. Want erg pink is de Ol’ German Pink niet en er wordt een relatie met Brandywine gelegd. Brandywine heeft een uitgesproken aardappelblad, in Lexikon staat dat Red Brandywine een normaal blad heeft. Maar ja, die uitstekende stamper, daar wordt niets over gezegd.