Deze geitenstoof is een heerlijke, langzaam gegaarde Jamaicaanse kruidige stoof van brokken geitenvlees, vol aroma en zacht. En makkelijk te maken!
- 800 gr geitenvlees, in brokken
- arachide-olie
- 1 st fikse ui, in dunne plakken
- 2-3 tenen knoflook, zeer fijn gehakt of geperst, minstens een kwartier voor het de pan in gaat
- 2 theel verse gember, geraspt
- 2-3 eetl kerriepoeder
- ⅔ theel witte peperpoeder
- paar takjes tijm (of een theelepel gedroogde)
- bosje bos- of lenteui, in ringetjes (wij namen bieslook)
- 2 st middelgrote aardappels, in brokken (zie opmerking)
- 1 st klein blikje tomatenpuree
- 1 st rode of Spaanse peper, kleingesneden (of ⅔ scotch bonnet peper)
- 1 blokje groentebouillon (optioneel)
- zout
- witte peperpoeder extra
-
bestrooi de brokken vlees met wat witte peper (dus die onderaan de lijst wordt genoemd) en zout. Goed mengen en dan even wegzetten.
-
Neem een stevige pan (kasserol). Verhit een kloeke scheut arachide of andere bakolie. Bak de brokken vlees rondom mooi bruin.
-
Voeg de kerriepoeder toe. Roerbak een paar minuten.
-
Voeg de knoflook, gember, witte peper, ui, tijm, tomatenpuree en de lente-/bosui toe. En de rode peper. Goed door elkaar scheppen en dan water toevoegen tot het vlees net onder staat. Breng aan de kook en laat een uur of twee sudderen. (In principe geen deksel op de pan, het moet inkoken, dikker worden.) Als het te dik wordt, mag wat water worden toegevoegd.
-
Een minuut of twintig voor je de stoof wil serveren, de aardappels toevoegen. (Zie opmerking.) Het bouillonblokje mag er ook bij.
Je kan er ook voor kiezen de aardappels langer mee te stoven, dan wordt de saus ook dikker.
- We weten het verschil niet met Jamaicaanse kerrie, maar wij gebruikten Madras, dus Indiase kerriepoeder.
- Aardappels in zuur (tomatenpuree) willen over het algemeen langzamer garen. Wij hebben ze even apart voorgekookt en daarna bij de stoof gedaan.
2 mei 2024
Waarom geitenstoof? Onlangs, na zo’n 25 jaar, nieuwe eetkamerstoelen aangeschaft en die waren twee dagen geleden gebracht. Mrs. M had Martin weken geleden beloofd dat hij, als eerste gast, het mocht inwijden. En omdat we van nicht Margreet geitenvlees hebben afgenomen (zelf wilden ze het niet eten, de geit heette Jasmijn), moeten we daarmee experimenteren. In Nederland eet men nauwelijks geitenvlees, dat geldt ook voor ons. Maar het smaakt geweldig.
De stoof had uiteindelijk een goede twee uur gesudderd en later nog een uurtje. Het vlees was mals, de saus heerlijk. “Ik heb in tijden niet zo’n lekkere stoof gegeten,” zei Martin. En we spraken erover dat geitenvlees eigenlijk heel lekker is. “Een bolognesesaus is veel lekkerder met geiten- of schapengehakt,” zei hij. En dat klopt. Dat hadden we laatst gemaakt en de saus was opvallend meer smaakvol dan met ons gebruikelijke gehakt, meest varken, soms rund van Veld&Beek.
Enfin, we aten dit gerecht met Caraïbische rijst met bonen.
