Garden Organic

Als nieuw lid word je overrompeld door de grote hoeveelheid documenatie die je wordt toegestuurd door de HDRA, de Henry Doubleday Research Association. Maar het is een aangename verrassing. Het lidmaatschap kent zo zijn voordelen.

GardenOrganic is de relatief nieuwe naam van de HDRA, een al vijftig jaar oude Britse organisatie met meer dan 40.000 leden die zich inzet voor ecologisch (moes-)tuinieren. Vergelijkbaar met VELT. Het secretariaat stuurt een enorm pakket aan informatie, waar je in eerste instantie geen raad mee weet. Te veel verschillende dingen. Catalogi, posters, informatiebladen en algemene gegevens. Gelukkig hebben ze een adviesdienst (telefoon, e-mail, brief) en nemen ze zich voor binnen vijf dagen te antwoorden. Dat is hoopgevend.
 

Heritage Seed Library

Ik ben tevens lid geworden van de subclub, de Heritage Seed Library (HSL), zeg maar: de zaadbank van de HDRA. Hier worden oude rassen vermeerderd en bewaard. Daar wilde ik toegang tot krijgen. Niet alleen tot zaad, maar ook tot kennis over vermeerderen en het bewaren. Tot mijn aangename verrassing blijkt dat leden jaarlijks "gratis" zes zakjes zaad naar keus kunnen bestellen. En ze hadden meteen een zakje zaad van de oude slasoort Stoke bijgevoegd.
Eens kijken wat ik ga bestellen. De witte wortel 'White Belgium', zoals die in de catalogus heet? Uit de 19e eeuw, eerst als veevoer gezien, maar 'delicious enough to eat'. Als ze 'enhough' hadden weggelaten, zou ik niet weifelen. Blijkbaar is het niet voor niets een vergeten groente.

Biodiversiteit

In Seed News, het periodiek dat bij de HSL hoort, is een rubriek 'Lost and Found' opgenomen. Het gaat over groenterassen die verloren dreigen te gaan, omdat ze niet meer commercieel worden aangeboden. Zoals de boerenkool Westlandse Herfst en de spruitkool Huizer's Late. 
Er ontstaat bovendien een groot probleem omdat er van groenten steeds meer hybride F1-rassen komen. Die planten zichzelf niet voort, maar zijn de kruising uit twee andere variëteiten. Voor de biodiversiteit is het belangrijk dat oude, zelf bestuivende of kruisbestuivende zaadechte rassen, bewaard blijven.

Oude aardappels

De bijgevoegde poster met aardappelrassen is aardig en leerzaam. Veel Nederlandse variëteiten. Zoals Charlotte (1981), Desiree (1961), Santé (1983) en Wilja (1967). Van de laatste had ik nooit gehoord maar het is 'one of the best culinary modern varieties' aldus het onderschrift. De Roseval, die ik al jaren teel, is Frans, van 1950 en Arran Victory, die ik ooit had, is Brits van 1918. Pink Fir Apple, had ik ook, is van 1850. En tenslotte: Golden Wonder, van 1906. Die heb ik niet, maar de naam is zo bekend van de chips. Ooit. Of is het inmiddels een vergeten merk?

Plaats een reactie