Peruaanse aardappelen veilig op Spitsbergen

Om hun aardappelerfgoed te bewaren, sturen Peruviaanse boeren zaad van ruim 1500 rassen naar de kluis op Spitsbergen, aldus The Scientist vandaag. De aardappel vindt zijn oorsprong in Zuid-Amerika. En Peru geldt als de bakermat. Hier zijn nog veel oude aardappelrassen in omloop. Door de klimaatverandering worden deze bedreigd. Door de stijgende temperatuur zijn boeren gedwongen hun aardappels op hogere gronden te verbouwen. En als dat zo doorgaat, is er in Peru uiteindelijk geen aardappel meer te verbouwen. En daarom brengt men zaad van meer dan 1500 rassen in veiligheid.

Ze gaan naar Svalbard, dat wij kennen als Spitsbergen, in een diep ondergrondse kluis. Hier is de wereldzaadbank "gevestigd".

 

Aardappelpark

Wat een arboretum is voor bomen in het algemeen en een pinetum voor naaldbomen of De Keukenhof voor bloembollen, is het Parque de la Papa, in Cusco, Peru, voor de aardappel. In dat aardappelpark worden zo'n beetje alle rassen van dat land verzameld. Van hier uit worden de zaden (!) naar Svalbard verstuurd. Dat is niet zo eenvoudig, want de meeste aardappelrassen worden vegetatief vermeerderd (door de knollen), niet doorzaden.

 

Zaad winnen

Sommige rassen produceren makkelijk bloemen en zaden. Bij andere probeert met de juiste omstandigheden te vinden om de plant te verleiden bloemen en zaad te produceren.

Cultuurgoed

De aardappel is diepgeworteld onderdeel van de Peruviaanse cultuur. De mensen leven met deze knol, vormt onderdeel van de dagelijkse kost en is ook van de partij bij religieuze ceremonies, verjaardagen, huwelijken enzovoorts.

Lees hier het volledige artikel in The Scientist