Wij werkten een paar jaar mee aan een project om, in Gelderland, de teelt van noten en de verkoop ervan in korte ketens te stimuleren. Dat project komt nu tot een voorlopig einde en het heeft onder andere veel inzichten opgeleverd in wat een walnootboom, behalve noten, zoal oplevert. Student Damian de Ruiter en docent Dick van Dorp (beide Van Hall Larenstein) schreven een mooi rapport, waar wij hier uit putten.
Teltower Rübchen zijn geliefde herfstrapen uit Teltow, dat thans in Berlijn ligt. Ze zijn fijn van smaak en men zegt dat Goethe er gek op was.
Pompoenzaad winnen is ogenschijnlijk makkelijk: in het binnenste van de pompoen hangen de zaden. Eruit schrapen, even wassen, klaar. Zo makkelijk is het nu ook weer niet.
Eveline Versluys heeft een vegetarisch cateringbedrijf met de naam Vegamuze. Zij schreef dit kookboek waarin groenten in de schijnwerpers gezet. Daar zijn wij uiteraard helemaal voor.
De Canon van de Nederlandse Natuur is een verzameling van vijftig karakteristieke planten en dieren die in de Nederlandse omgeving een rol van betekenis hebben of hadden. Het boek staat berstensvol wetenswaardigheden en hoort in elk Nederlands huishouden thuis.
We associëren ansjovis met de mediterrane keuken. Maar ooit was het in Nederland een veel gevangen vis. Nu komt het in potjes en blikjes van elders. Petra Possel ging op zoek en volgde langs de kusten van Europa het spoor van deze bijzondere vis.
Culinair journalist Joël Broekaert schreef over belangrijke gebeurtenissen in de wereldgeschiedenis die in relatie staan met bonen. Het is een goed geschreven, vermakelijk en uiterst informatief boek. Leuk voor hen die graag bonen eten of bonen telen.
De verstandige hovenier neemt even rust, maakt misschien een nieuw zaaiplan en koopt al zaad voor 2024. Of doet even niets en droomt van een mooie zomer met regelmatig een bui. Maar toch is er nog het een en ander te doen in de tuin.
In de reeks bijbels van Carrera Culinair verscheen onlangs de Inmaak- en Fermenteerbijbel. Een bijzonder praktisch boek om voedsel te bewaren, in te maken, smaakvoller en zelfs gezonder te maken. Onze (voor-)ouders deden het al eeuwen, nee, duizenden jaren.
Niet één plant in het zonnetje maar dit keer een kwartet van wat minder bekende grote eetbare heesters en kleine boompjes. Ze stammen alle uit verre landen en zijn uitstekend geschikt voor tuinen in ons klimaat. En eetbaar.
Midden in Zevenaar ligt het bijzondere en verrassende landgoed Huis Sevenaer. Het kent een bijzondere geschiedenis en dankzij een koppige jonkheer is het behouden voor de toekomst.
Pissenlit is molsla is (gebleekte) paardenbloem. Het blad wordt rauw of gestoofd gegeten. Maar eigenlijk is alles van de paardenbloem eetbaar. En gezond. Tegen het eind van de negentiende eeuw was pissenlit een razend populaire groente, in de twintigste eeuw werd dat minder. Tot in de jaren zeventig van de vorige eeuw was de paardenbloem nog gekend als een bladgroente, daarna was het afgelopen.
