De verfplantentuin krijgt vorm [2]
We leven in vreemde tijden. Stille straten, drukke supermarkten, kinderen thuis van school. Gelukkig gaat het werk in de tuin gewoon door. Ook de nieuwe verfplantentuin begint langzaam vorm te krijgen.
We leven in vreemde tijden. Stille straten, drukke supermarkten, kinderen thuis van school. Gelukkig gaat het werk in de tuin gewoon door. Ook de nieuwe verfplantentuin begint langzaam vorm te krijgen.
Op 16 februari oogstten we onze eerste witlof van het jaar. We plaatsten de foto op Facebook en een hongerige eetschrijver reageerde. Dat leidde tot een ontzettend leuk artikel in de krant en veel reacties. Want het ging natuurlijk over smaak en de eeuwige zoektocht naar de authentieke witlof met dat heerlijke bittertje.
Ja, ja, nu ze er zelf in staan, willen ze erover schrijven. Dat denk je wellicht, maar zo is het niet. Het gaf wel een extra duwtje. We hebben al enige tijd een abonnement op dit (moes-)tuinblad met de unieke formule van fraaie reportages en praktische tips afgewisseld met heerlijke recepten.
Groenmoesmarkt 2020 stond ontegenzeggelijk in het teken van corona-virus. In tegenstelling tot andere jaren waagden veel mensen niet de reis naar het Brabantse Boekel. Het was een rustige markt, met meer tijd dan anders om met elkaar van gedachten te wisselen. Dat is ook fijn.
Dieren in ons midden is een boek dat tot nadenken aanzet over onze relatie met de natuur. De brede titel doet ook anders vermoeden, doch dit gaat niet over kiloknallers, wel over de vraag of we wilde natuur of gemaakte natuur willen en hoe we daar dan mee moeten omgaan. Stikstof en klimaatverandering beheersen thans de discussie over de positie van de landbouw versus de natuur. En dan hebben we nog de primitieven en pastoralen, doemdenkers en ecomodernisten. Stof tot lezen, stof tot nadenken.
De Engelse bioloog Dave Goulson beschrijft in zijn boek ‘De Tuinjungle’ allerlei interessants over biodiversiteit in tuinen. Met focus op insecten, want dat is zijn vakgebied, en dan nog specifiek hommels. Inclusief kleurrijke weetjes en grappige anekdotes. En ideeën over wat wij kunnen doen om te helpen.
Drie maanden, drie weken en drie dagen. In tegenstelling tot de mens, baart een varken haar biggen exact volgens planning. Je kan de werpdatum op het moment van dekken in je agenda noteren. Op 29 februari 2020 zagen acht bonte Bentheimer biggen het daglicht.
Teff is een eeuwenoud, zo niet, het oudste graan dat er is. En niet verrassend: het is erg gezond. De belangstelling voor teff groeit en het boek Teffilicious helpt daarbij. Het bevat een veertigtal recepten. Onbekend maakt onbemind is hiermee niet langer aan de orde.
De krokussen en narcissen bloeien. De vogels zingen dat het een lieve lust is. De zaaikriebels zijn nauwelijks te bedwingen, maar houdt ze in toom. De IJsheiligen zijn nog ver en straks zit je met onhandelbaar grote, langgerekte, naar licht zoekende zaailingen.
In de Eetbare Siertuin was van meet af aan een hoek die geen bestemming (meer) had en voor allerlei experimenten werd gebruikt. Er staan en stonden dus best leuke planten, maar het bleef zo’n plek waar je langs loopt en denkt: daar zouden we eigenlijk eens iets anders mee moeten doen. En dat worden verfplanten, planten die gebruikt worden om het leven kleur te geven.
Er is nog een boon, de tepary-boon. We kennen al de pronkboon en de gewone bonen (de sperziebonen en haar vele verwanten), maar de Phaseolus acutifolius bestaat ook en al heel erg lang. Ze is weer in de belangstelling, omdat ze zeer goed tegen droogte kan.
Misschien realiseerde u het zich niet, maar het bestaat: Echte wildernis. In Nederland. Waar natuurkrachten vrij spel hebben en dieren kunnen komen en gaan zoals het hen belieft. Barwolt Ebbinge schreef een boek over Rottumerplaat, het kleine onbewoonde waddeneiland. Via zijn pen kan de liefhebber nu een kijkje nemen op deze bijzondere plek.