Een typische Toscaanse soep. Er bestaan verschillende recepten van ribollita. Er is een variatie van een ingrediënt meer of minder. Deze soep heb ik talloze malen gemaakt.
Week de witte bonen de nacht ervoor en kook ze in een uur of meer gaar. Giet ze af, maar bewaar het kookvocht. (Dit kan ruim van tevoren worden gedaan.)
Trek de cavolo nero bladeren van de bladnerf. Was het blad en snij ze, niet te fijn. Fruit de ui in een kasserol, doe even later de knoflook erbij. En weer wat later de bleekselderij en stukken wortel. Even roerbakken en dan een flinke scheut bouillon erbij.
Pureer de helft van de witte bonen in een voldoende hoeveelheid kookvocht. Doe dit bij de soep in wording. (Of eventueel een tweede, grote soeppan gebruiken.) Voeg bouillon en/of bonenkookvocht toe.
Ribollita is een stevige soep, dus niet al te veel vocht.
Doe de gehakte tomaten in de soep. En de aardappelen. Voeg er een flinke snuf gedroogde of verse tijmblaadjes aan toe. En tenslotte de palmkoolbladeren. Laat ca. een uur koken op laag vuur. Totdat het geurig is. Op smaak brengen met peper en zout. Af laten koelen.
De volgende dag weer aan de kook brengen. (Ribollita betekent opnieuw koken, herkoken.) In de soepborden een stuk brood leggen, de soep eroverheen schenken en wat olijfolie sprenkelen.
25 november 2005
Dit jaar voor de tweede keer gemaakt. Eigenlijk neem je de ingrediënten naar eigen inzicht.
14 november 2007
Het is gebleken dat de soep uitstekend in te vriezen is. Ik heb nu een hele grote hoeveelheid gemaakt. Na het ontdooien breng ik het weer aan de kook – de 'ri' van de 'ribollita'.
17 oktober 2010
|
|
De tekst wat geactualiseerd – er stond niet eens in dat de koolbladeren er bij moesten worden gedaan. Vandaag dit recept x 3 gemaakt. Miscalculatie: van 16:30 tot 19:30 aan hakken, snijden en uiteindelijk koken geweest. Maar dan hebben we wel voor 18 tot 24 man soep – morgen in de vriezer. |
Wel kicken: eigen ui, eigen knoflook, eigen wortels, eigen kool, eigen aardappels, eigen tijm, eigen tomaten, oh, nee, ai: die waren al op. Nou ja. Wat zou het. Èn eigen foto's. Die staan nu in dit recept erbij.
2) Variatie: Een bos snijbiet erdoor; peterselie erover
3) Werkt ongetwijfeld ook met boerenkool, gezien de verwantschap met palmkool. Maar ja, boerenkool heeft krullen en dat wordt een heel andere mondbeleving.
Ja dat is een feest, hè? Alles uit eigen tuin. In plaats van witte bonen deze keer superdikke lila pronkbonen gebruikt. Het zal me benieuwen wat de gasten hier van vinden.
Tweede keer dat ik ‘m maakte volgens dit recept. Eerste keer met palmkool maar nu met een savooiekool waar ik me geen raad mee wist. En ook daarmee smaakt het uit de kunst!
Hoeveel cavolo nero bladeren heb je ongeveer nodig? Ik heb ook een paar van deze planten in de tuin staan, maar ik wil liever niet onnodig veel plukken. Zodat ik later in het jaar nog een keer ribolita kan maken.
Een fikse bos is een rekbaar begrip. Dus in elk geval niet te weinig. Wij jaarlijks een enorme pan ribollita zonder de aardappel en vriezen het dan in. (Aardappel invriezen wordt kruimelige zooi. Dus later voegen we er een gekookte aardappel aan toe.)
Geachte Nederlanders, behalve zwarte kool (cavolo nero) doen wij in Toscane in de RIBOLLITA witte kool (cavolo cappuccio) savooie kool (cavolo verza) en snijbiet (bietola) en wel in de volgende proporties (bij een notaris in Toscane geregistreerd!!)
Met 200 gr witte toscaanse cannellini bonen ( voor 8 personen) ook met aardappels prima in te vriezen:
200 gr zwarte kool
200 gr verza
200gr cappuccio
150 gr bietola
De gezondste soep ter wereld! Veel sukses ermee…