Mijn Geliefde

Over een week bezoekt de Oosterbeekse Tuinclub onze tuin. Dus onkruid wieden en her en der snoeien. En daar vond ik mijn geliefde weer terug: codonopsis clematidea

Perenroest

Iedereen die er een of meer perenbomen heeft of wil aanschaffen en coniferen in de buurt heeft staan, is gewaarschuwd. In het laatste nummer van The Organic Way wordt kort ingegaan op deze ziekte.

Natte stampers

De akebia quintata bloeit. Het is een mooie, fijnbesnaarde klimplant met fragiele bloemen die wat van een uit een papieren zakdoekje gemaakte parachute weg hebben. Mooi. We maakten foto's met de macro-lens en dan zie je de natte stampers. Wachtend op stuifmeel.

Rauw blad

Een lange koude winter; een lange periode van zonnig weer. De tuinkriebels blijven niet beperkt tot zaaien en schoffelen. We willen nu wel eens weer wat rauw blad eten.

Uiwacht

Het heeft wel wat, fraaie rijen plantuitjes in donkere aarde. Straks groeien de bieten, wortels, schorseneren, enzovoorts ertussen. Deze paar weken ligt het bed er nog met een strak design bij. Maar Jekyll, of beter: mister Hyde, is ook aanwezig.

Lenteboden! Zaaien!

De hazelaar toont zijn katjes, een heester wier naam ik ben vergeten, haar bloemknoppen. De winter is voorbij. Het tuinseizoen begint. Deze week is het eindelijk goed aan het dooien. De laatste aardperen en pastinaken kunnen er nu uit. Het eerste zaad kan worden gezaaid.

Witlof heeft kleine wortels

Wintervoer. Tijd om de witlofwortels (-pennen) te rooien. Ze moeten, met het loof eraan, een weekje besterven. Dan wordt het loof eraf geknipt, gaan ze onder dekaarde en vormen mooie witte stronken. Afhankelijk van de buitentemperatuur eten we dan in februari of wat later witlof. Er is echter één maar….